Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
φυη
φυή
дор. φυά (ᾱ) ἡ
; 1) фигура, стан, осанка, наружность
ex. (εἶδός τε μέγεθός τε φυήν τ΄ ἐΐσκειν τινί Hom.)
; 2) лицо, голова
ex. (Γοργόνος Eur.)
; 3) красивая наружность, красота
ex. οὔτε φυῆς ἐπιδευέες, οὔτε νόοιο Theocr. — не лишенные ни красоты, ни ума
; 4) природные свойства, характер Pind.
ex. εὐάνθεμος φ. Pind. — расцвет сил