Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εκπρασσω
ἐκπράσσω
ἐκ-πράσσω
ион. ἐκπρήσσω, атт. ἐκπράττω
; 1) делать, совершать
ex. (τόδε Aesch. и τοὔργον τόδε Soph.)
; 2) причинять, вызывать
ex. (πόλεμον Plut.)
τόδ΄ ἐξέπραξεν, ὥστε Βόσπορον κλῇσαι Aesch. — (Ксеркс) распорядился запереть Боспор;
χρόνῳ ποτ΄ ἐξέπραξαν δοῦναι δίκην Soph. — они сами виноваты в том, что понесут с течением времени наказание
; 3) делать (чем-л.), превращать
ex. (μάντιν τινά Aesch.; καλλίνικον κλεινὸν εἰς γόον Eur.)
; 4) взыскивать, заставлять платить
ex. (χρέος Aesch.; χρήματα πολλὰ Ἁλικαρνασέας Thuc.)
; 5) (тж. ἐ. δίκην τινός Eur.) карать, мстить (med. φόνον πρός τινος Her.)
; 6) уничтожать, убивать
ex. (τινά Soph., Eur.)