Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εζω
{*}ἕζω
(в act. только aor. εἷσα с imper. εἷσον, inf. ἕσσαι и part. ἕσας или εἵσας)
; 1) сажать, усаживать
ex. (τινὰ ἐν κλισμοῖσι, ἐπὴ θρόνου или κατὰ θρόνους Hom. и ἐς θρόνον Hom., Her.)
; 2) помещать ex. (ἐν Ἀθήνης νηῷ Hom.); ставить ex. (τινὰ λόχον Hom.); устраивать ex. (πυκινὸν λόχον Hom.); селить
ex. (Φαίακας ἐν Σχερίῃ Hom.)
; 3) (fut. εἵσομαι, aor. εἱσάμην) воздвигать, строить
ex. (ἕσσαι πόλιν Pind.; ἱρὸν εἱσάμενος Her.; ἱερὰ ἑσσάμενοι Thuc.)
; 4) med. (impf. ἑζόμην, aor. pass. ἥσθην) садиться
ex. (εἰνὴ θρόνῳ, ἐπὴ δίφρῳ и κατὰ κλισμούς Hom.; ἐπὴ βάθρον Soph.; ἀμφὴ κλάδοις Eur.)
εἰρεσίας ζυγὸν {. Soph. — садиться на весла;
{. τὸ μαντεῖον Aesch. — сидеть в прорицалище, т.е. быть жрицей;
ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε Her. — уходите прочь от нас
; 5) med. приседать, наклоняться ex. (Ἕκτωρ ἕζετο Hom.); опускаться
ex. (αἱ κῆρες ἐπὴ χθονὴ ἑζέσθην Hom.)