Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κναπτω
κνάπτω
v. l. γνάπτω
; 1) (о шерсти, сукне) чесать или валять Xenocrates ap. Diog.L.
; 2) сечь, истязать ex. (τινά Plat.); pass. быть терзаемым
ex. (γναπτόμενοι ἁλί Aesch.; Ἕκτωρ πρισθεὴς ἐκνάπτετ΄ αἰέν Soph.)
