Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
νεικεω
νεικέω
эп. тж. νεικείω (fut. νεικέσω, aor. ἐνείκεσα - эп. νείκεσα)
; 1) ссориться, браниться
ex. (τινι, εἵνεκά τινος Hom.)
νείκεα ν. ἀλλήλοισιν Hom. — осыпать друг друга бранью
; 2) бранить, порицать
ex. (τινα и τινα μύθῳ Hom.)
; 3) обвинять
ex. (Θεμιστοκλέα Her.)
