ιερουργια

ἱερουργία

ἱερ-ουργία
ион. ἱρουργία, v. l. ἱροεργία и ἱροργία ἡ совершение религиозных обрядов, священный обряд
           ex. (ἱρουργίαι ἄρρητοι Her.; ἡ περί τι ἱ. Plat.; ἄπυροι ἱερουργίαι Plut.)
ἱερουργίας ἱερουργεῖσθαι Plut. — совершать жертвоприношения