Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
διαπρασσω
διαπράσσω
δια-πράσσω
атт. διαπράττω, эп.-ион. διαπρήσσω
; 1) тж. med. совершать, исполнять, осуществлять, делать
ex. (πάντα τινί Her.; ταῦτα Arph.; πάγκαλον πρᾶγμα Plat.; διαπέπρακται ὃ τῶν ἐκείνου προγόνων οὐδεὴς πώποτε Isocr.)
εἰς ἐνιαυτὸν ἅπαντα οὔτι διαπρήξαιμι λέγων Hom. — я и за целый год не смог бы пересказать;
οἱ ἀνήκεστα διαπεπραγμένοι Arst. — совершившие нечто непоправимое;
τὰ χρηστήρια διαπρῆξαι Her. — привести в исполнение веления оракула
; 2) завершать путь, проходить
ex. (ἔνθα καὴ ἔνθα δ. κέλευθον Hom.)
δ. πεδίοιο Hom. — проходить равниной
; 3) доводить до конца, оканчивать
ex. (διαπέπρακται ὁ πόλεμος Plut.)
; 4) заниматься делами, работать
ex. (πλουτοῦσι, διαπράττουσι, εὐδαιμονοῦσιν Arph.)
; 5) (о времени) проводить
ex. ἤματα διέπρησσον πολεμίζων Hom. — дни я проводил в битвах
; 6) med. добиваться, достигать
ex. πολλὰ δόντες δῶρα διεπράξαντο ὥστε … Xen. — многочисленными подарками они добились того, что …;
δ. τι παρά τινος Xen., Isocr. — получить что-л. у кого-л.;
διαπράξεσθαι τέν εἰρήνην Plut. — добиться заключения мира;
διεπράξατο οἰς Ἤπειρον ἀποσταλῆναι Plut. — он добился своей отправки в Эпир
; 7) med. вести переговоры, договариваться
ex. (πρός τινα περί τινος Xen.; δι΄ ἑρμηνέων Her.)
; 8) pass. гибнуть
ex. (στυγερῷ θανάτῳ διεπράχθης Aesch.; τοῦ μὲν νοσοῦντος, τοῦ δὲ διαπεπραγμένου Soph.)
διαπεπράγμεθα Eur. — мы погибли;
διαπέπρακται τὰ τῶν Καρχηδονίων Plut. — конец пришел карфагенскому государству